Ποπ Κορν

Ποπ Κορν

Στην ταινιοθήκη των γεύσεων!

Μαντεύουμε όλους σας τους συνειρμούς! Χειμωνιάτικα Σαββατόβραδα στις εννέα ακριβώς με ελληνικό στην ΕΡΤ-1 για τους μεγαλύτερους, παιδικό για τα μικρά που χουχουλιάζουν κάτω από παχιές, χριστουγεννιάτικες κουβέρτες στριμωγμένα στις τεράστιες αγκαλιές των γονιών τους ή τα πρώτα 200(!) επεισόδια της νέας σειράς- περιπέτειας που κατέβασαν οι νεότεροι-όλοι τους όμως έχοντας εναποθέσει ευλαβικά στα γόνατα ένα τεράστιο μπολ με ποπ-κορν.

Ο πρωταγωνιστής είναι όμως ένας και στις καλοκαιρινές περατζάδες στους πεζόδρομους δίπλα στη θάλασσα που η μυρουδιά του φρέσκου βουτύρου και τα υποτονικά φωτάκια των ποπ-κορνιέρων ξυπνάει την όρεξη για θερινό σινεμαδάκι.

Ιστορία του Ποπ Κορν

Το Ποπ Κορν θεωρείται αμιγώς αμερικανικό προϊόν καθώς οι ιθαγενείς από την «γη» που σήμερα ονομάζεται Νέο Μεξικό καβούρδιζαν τους σπόρους του αραβόσιτου στη φωτιά. Με το ποπ κορν έφτιαχναν μπύρα και σούπες αλλά και κοσμήματα.

Ο Χριστόφορος Κολόμβος ανακάλυψε τη χρήση του από τους ιθαγενείς και το διέδωσε, αν και επίσημα είναι καταγεγραμμένο ότι στις 22 Φεβρουαρίου του 1630 ο Ινδιάνος Κουαντακένα από την φυλή των Γουαμπανοάγκ αποκάλυψε το «πολύτιμο μυστικό» του ποπ κορν σε κάποιους Βρετανούς αποίκους στο Πλίμουθ της Μασαχουσέτης. Οι Ευρωπαίοι μεταξύ των άλλων που διδάχθηκαν από τους ιθαγενείς (που δεν ήταν λίγα) έμαθαν και για την τέχνη το ποπ-κορν και ενθουσιάστηκαν με τη γεύση του η οποία όμως δεν είχε καμία σχέση με αυτήν που ξέρουμε σήμερα. Συνήθιζαν τότε να το απολαμβάνουν ως πρωινό με κρέμα και ζάχαρη. Σκεφτείτε λίγο… μπορεί να μην το λέμε ποπ-κορν αλλά κι εμείς απολαμβάνουμε άνθος αραβοσίτου ως κρέμα από τις χάρτινες συσκευασίες γνωστής εταιρείας.

Το ποπ κορν διαδόθηκε περισσότερο κατά τον 19^ο αιώνα από υπαίθριους πωλητές σε πάρκα, πανηγύρια και πολύ σύντομα βρήκε τη θέση που του αρμόζει. Ποια είναι αυτή; Οι αίθουσες των κινηματογράφων βέβαια. Μάλιστα, υπήρξε  σύγκρουση μεταξύ αιθουσαρχών και μικροπωλητών διότι για κάποιο λόγο οι αιθουσάρχες πίστευαν ότι οι θεατές τους θα αποσπαστούν από την πλούσια γεύση του ποπ-κορν και δεν θα παρακολουθούν την ταινία. Γρήγορα όμως το «κίνημα του ποπ κορν» που αποτελούνταν από μικροπωλητές και θεατές, επικράτησε. Όλα κρύβουν από πίσω τους μια «επανάσταση». Τουλάχιστον στην αρχή, γιατί έπειτα η αμερικανική βιομηχανία του κέρδους ανακάλυψε πως αν έπαιρνε στα χέρια της τη διάθεση του προϊόντος εντός του κινηματογράφου, αυτό θα της απέφερε περισσότερο χρήμα. Έτσι οι θεατές απολάμβαναν γλυκό(ακόμη) ποπ κορν κατά τη διάρκεια της προβολής και δη αγορασμένο από τις αίθουσες…

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το ποπ κορν αποχωρίστηκε για πάντα τη ζάχαρη που ήταν σε έλλειψη άλλωστε κι απέκτησε την αρμυρή γεύση που ξέρουμε σήμερα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η κατανάλωση του μέσου Αμερικανού σε ποπ κορν το χρόνο ανέρχεται στα 65 κιλά (!).

Τι είναι το Ποπ Κορν

Κακοποιός. Αυτό είναι. Γι αυτό το λένε και Τσακλία (στα Ποντιακά) ή Κοκονέλα (στην Κέρκυρα), Τσατ πατ (στην Καβάλα) ή Σιταροπούλα (στην Κύπρο), Βαμπουλίτσα (στην Κοζάνη) κ.ά. Δεν πρόκειται, λοιπόν, για τίποτα άλλο από σκασμένο καλαμπόκι. Σε αντίθεση με άλλα δημητριακά ο πυρήνας του καλαμποκιού έχει φλοιό που αντιστέκεται στην υγρασία. Αυτό επιτρέπει στην πίεση ν’ αυξάνεται σταδιακά στο εσωτερικό του μέχρι τελικά να σκάσει.

Πώς όμως φτιάχνεται το ποπ-κορν;

Την επόμενη φορά που θα είστε εν αναμονή της προετοιμασίας του διάσημου snack σας σε κάποιον κινηματογράφο, καφετέρια κτλ, παρατηρήστε λίγο καλύτερα τη μηχανή του ποπ κορν.

Υπάρχει ένα μικρό δοχείο στο πάνω μέρος και εντός της βιτρίνας. Αυτό έχει δύο ημίκυκλα καπάκια. Στο δοχείο αυτό τοποθετείται το φρέσκο βούτυρο και τα σπυριά του ειδικού καλαμποκιού (δεν χρησιμοποιείται οποιοσδήποτε κόκκος καλαμποκιού) κι αρχίζουν να θερμαίνονται. Σε λίγο ακούγονται τα σκασίματα του καλαμποκιού που έχει μετατραπεί πλέον σε ποπ κορν και το οποίο ξεχειλίζει του δοχείου, και γεμίζει τη βιτρίνα.

Η «μαγική αυτή μηχανή» η οποία περιέχει σχεδόν κάτι «ζωντανό που μάλιστα διαμαρτύρεται έντονα» όταν παραθερμανθεί, μπορεί να είναι τοποθετημένη πάνω σε πάγκο ή σε κάποιο ειδικό καρότσι ποπ-κορν ή κοκονέλας ή σιταροπούλας. Όπως κι αν το λέτε, η απόλαυση είναι η ίδια!!!

Διατροφική αξία του ποπ κορν

Τα νέα είναι καλά! Το αγαπημένο snack είναι ιδιαιτέρως υγιεινό, με μεγάλη διατροφική αξία σε πρωτεΐνη, φυτικές ίνες, νάτριο και σε αντιδιαστολή, κινείται σε πολύ χαμηλά επίπεδα θερμίδων, κορεσμένων λιπαρών και σακχάρων. Αρκεί μόνο να πούμε ότι τρεις ολόκληρες κούπες ποπ κορν έχει λιγότερες από 100 θερμίδες όταν ένα τοστ διαίτης με μια φέτα τυρί έμμενταλ και μια φέτα βραστή γαλοπούλα έχει 250!!! Πώς σας φάνηκε αυτό;

Κι επειδή ακόμη και το καλύτερο σενάριο έχει τη «σκοτεινή του πλευρά», όλα αυτά τα υπέροχα προϋποθέτουν ότι η παρασκευή του ποπ κορν θα περιέχει μόνο λαδάκι ΚΑΙ ΟΧΙ βούτυρο, τυρί, καραμέλα κι άλλα ανάλογα συστατικά.

Στην περίπτωση δηλαδή που το ποπ κορν είναι παρασκευασμένο με βούτυρο, οι τρεις κούπες των 100 θερμίδων που χαμογελούσαν αγγελοστεφανωμένα και αθώα, μετατρέπονται στις διπλάσιες! Και πάλι λιγότερες από ένα τοστ διαίτης θα μου πείτε. Σωστά. Το ποπ κορν ακόμη κι έτσι παραμένει ένα σχετικά αθώο και χαμηλών θερμίδων snack.

Χωρίς καμία ενοχή λοιπόν, μπορείτε να το τοποθετήσετε πλάι στην αγαπημένη σας ταινία!